سالم که بود جزوه ای دادند به من به نام انتقاد و انتقاد از خود! خب برای من خیلی غریب نبود چون خودم از ده سالگی اینکار را شروع کرده بودم. نمی دونم خودم به این نتیجه رسیده بودم یا جایی تو کتابی شاید خونده بودم یا معلمی به من گفته بود ولی می دونم که من هنوز هم روی اون انتقاد و انتقاد از خود هستم ولی رهبرانی که بسیار تاکید داشتند براین موضوع و آنموقع ها بخاطر همین تا حد پرستش قبول شان داشتیم هرگز و هرگز حتی یکبار در این سی و پنج سالی که گذشته از خودشان انتقاد نکردند و هرگز نگفتند که چه اشتباهات فاحشی کردیم که هیچ حتی قبول نکردند که شاید اشتباهی کرده باشند.
ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.
حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.
رهبران و انتقاد
