خشونت به دمکراسی نمیرسه. شعار مرگ بر شاه و می کشم می کشم آنکه برادرم کشت به دمکراسی نرسید و هنوز هم شعارهائی که از مرگ و کشتن و خرابی و ویرانی پیروی کنه به دمکراسی نمیرسه. همچنانکه تهدید به سرکوب و تجاوز و حبس و عنوان کور کردن چشم فتنه هم هیچ مکتب و مرام و آئین و مسلکی را در دلها جا نمی اندازه و به قلب ها آرامش نمیده. اصلا بحث نوع حکومت و این حرفها نیست فعلا بحث فقط پایبندی به انسانیت و روش های انسانی حل مسائل و مشکلاته.
روی سخن به همه است به معترض وبه سپاهی و ارتشی و بسیجی و اطلاعاتی و پلیس و همه و همه آحاد ملت و نیز به همه آنهائی که از دو رو نزدیک دست برآتش دارند. بله همه آحاد ملت محسوب میشوند.آحادملتی که هرکدوم نقشی را برعهده گرفته اند.هیچکس نباید که خشونت رو ترویج کنه به هر منظوری. خشونت هیچ هدف انسانی و یا صلاح انسانی را در زمانی که درهای دنیا برای صحبت و مذاکره و نصیحت بازه به منزل مقصود نمیرسونه.
نه مصلحت مردمه نه مصلحت نظامه نه مصلحت اسلامه و نه مصلحت هیچکس که خشونت تبلیغ و ترویج بشه. کتک و آتش و خرابی و انتقام چه در شعار و چه در عمل به دمکراسی نمیرسه حتی اگر موجب سرنگونی کسی و قدرتی بشه . صبح روز بعد چه خواهد شد؟ صبح روز بعدی که همه چیز با شعارهای انقلابی و خشن و انتقام جویانه بدست آورده شده! صبح روز بعد چه خواهد شد! از تاریخ درس باید گرفت. از صبح روز بعد 22 بهمن هیچکس نتوانست از بند شعارهای خشونت آمیز ی که از کشتن و انتقام می گفت ولی منظورش را دمکراسی می دانست رها شود.مهم این نیست که حتما فردا اتفاق خیلی بزرگی بافته مهم اینه که هر اتفاقی قابل هضم باشه و با خودش صلح و صفا بیاره و به همه قلب ها آرامش بده. هدف انسانی و صلح امیز فقط با روش صلح امیز و انسانی به دست میاد . این رو هیچگاه نباید نباید که فراموش کرد. روی سخن با همه هست. هیچ خودی و غیر خودی وجود نداره. بنی آدم اعضای یک پیکرند.
ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.
حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.
خشونت به دمکراسی نمیرسه
