رای ندادن هیچ مفهوم و نتیجه مثبتی برای پیشرفت دمکراسی در ایران ندارد
رای دادن به معین حداقل نتیجه اش در کوتاه مدت حفظ امکانات کنونی ست که نتیجه برآمده از دوم خرداد است.
من موقع رای دادن به خاتمی انتظار معجزه نداشتم و اکنون نیز که به معین رای می دهم انتظار معجزه ندارم
ولی می دونم که باید قهرمان خواهی و ساده انگاری حل یکشیه عقب مانده گی صد ساله را به کنار گذاشت و اگر نمی تونیم فضای کنونی را گسترش دهیم حداقل با انفعال اجازه بازگشت به عقب و تاخیر در اصلاح و پیشرفت را ندهیم
حداقل نتیجه رای دادن به معین به عقب باز نگشتن و امیدوار بودن به ادامه راه اصلاح است.
سیاست در دنیا یعنی از هر فرصتی استفاده کردن برای عملا قدمی به جلو برداشتن.
رای ندادن به معین بنفع دشمنان دمکراسی و بنفع کسانی خواهد بود که همیشه از قدرت برای امیال شخصی شان سود برده اند.
ما باید همچنان به تمرین دمکراسی و سیاسی رفتار کردن در جامعه مان ادامه دهیم. و هرگز فرصت گفتگو و اتنخاب را از دست ندهیم.
مسئله شخص معین و زور داشتن یا نداشتن او نیست . باید کلمه قهرمان حذف شود تا فردیت های همگانی معنا پیدا کند. برنامه ای که معین ارائه داده است مهم است که پشتیبانی شود و اجرای آن به خواست همگانی و مسئولیت پذیریشان تبدیل شود. همچنان که خاتمی راست گفت که من نه می خواهم و نه می توانم یک قهرمان باشم.مردم خودشان می بایست آگاهی پیدا کنند و بخواهند.
مردم فقط من و شما که این مسائل را درک می کنیم نیستیم. وآموزش و آگاه شدن آنان نیازمند فضایی بدون تشنج و زمان است.
تحریم انتخابات هرگز به سود ملت و آینده کشور نخواهد بود. هنوز فرصت هست که تصمیمی درست اتخاذ شود و منطقی وبدون احساسات و حسابگرانه رفتار شود. و بخصوص بادقت دلائل طرفداران تحریم و مخالفان آن راخواند و تجزیه و تحلیل شخصی کرد و با شجاعت عمل نمود.
همیشه متاسفانه تعداد کثیری از روشنفکران اثر گزار در برهه های حساس تاریخ دنباله رو احساسات روزمره و لحظه ای توده های سرخورده وناامید شده اند و سعی نکرده اند که آنها را به مسیر واقع گرایانه ومنطقی ونتیجه بخش راهنمائی شان کنند. چون متاسفانه فرصت طلبانه خواسته اند همچنان انقلابی و سازش ناپذیر جلوه کنند!
