هیجان رفتن به کوه را دارم الان
مثل همون پنج شنبه های درکه
همون حس رفتن همون حس گم شدن
فقط کافیه یه اتوبوس سوار شویم و خودمون رو برسونیم به کوه
اون اتوبوس یکربع دیگه حرکت می کنه
ما یکربعه دیگه تو مسیر کوه خواهیم بود
تو هیجان صخره ها
تو دیدن اقیانوس از اون بالا
توی راه
راه
راه
چقدر راه رو دوست دارم
چقدر رفتن رو
حرکت رو
دوست دارم
دلم می خواد هی برم برم
همیشه و همیشه برم
اشکم در اومد از گفتن این رفتن
رفتن رفتن رفتن
فقط تو رفتنه که زمان هرگز تموم نمیشه
همیشه دوست دارم برم اونجا...اونجا
اونجائی که نمی بینمش
اونجائی که پشت همین پیچه و دیده نمیشه
حالا دارم می رم اونجا
معلومه که اینجا خوبه ولی اونجا همیشه هیجان انگیزه و هی صدات می کنه
مثل اون نفر اون دوست که الان یه جای دیگه ست و هیچ خبری ازش نداری
......
داره صدام می کنه
داره اعتراض می کنه
داره میگه کافیه فقط یه فرصت داشته باشی
فقط یه لحظه..یه لحظه...دیگه هیچی ...هیچی
