آن همه سر و صدا در باره فیلم خون بازی و درو کردن جایزه های جشنواره !!!
بدترین فیلم رخشان بنی اعتماد بود. یعنی ممکن بود فیلم به این ضعیفی را رخشان بنی اعتماد ساخته باشه؟ یا فیلمنامه به اون ضعیفی کار فرید مصطفوی باشه؟ و بی تا فرهی که اونهمه بازی خوب از او دیده بودیم آنچنان بی احساس و بد باشه؟ مسعود رایگان هم حتی درفیلم و فیلمنامه حیرون بود !! نمی تونستم باور کنم که رخشان بنی اعتماد که اونقدر فیلم هاشو دوست د ارم اینقدر صحنه های کلیشه ای و آبکی خلق کرده باشه. و بازی باران کوثری هم که حسابی در نوسان بود و غیر قابل باور. محسن عبدالوهاب را که اسمش بعنوان کارگردان با رخشان اومده بود نمی شناسم ولی یاد فیلمی از مهرجویی افتادم که آن نیز همراه با اسم خانمی بعنوان کارگردانی مشترک بود. اسم فیلم و خانم کارگردان را یادم نیست ولی یادمه اونموقع نوشتم که آقای مهرجوئی مهربانی بخرج داده و اسمش را گذاشته زیر فیلم!!! حالا هم در مورد خانم بنی اعتماد فقط همین را می تونم بگم که مهربانی اش شامل باران کوثری و آقای عبدالوهاب شده و بس!!
رسم بدی داره میشه این مهربانی ها!! مثل مهربانی بیضائی نسبت به همسرش مژده شمسائی و اصرار برحضور همیشگی او!! شانس اوردیم که همایون شجریان خوب از آب دراومد! من اطمینان دارم که اگر کارگردان دیگری در سطح خانم بنی اعتماد بود حتما بازی بهتری از باران می گرفت که بنظرم صحنه هائی را خیلی خوب بازی کرد و جاهائی را بسیار بد. نمی دونم چرا یاد ترانه علیدوستی و گلشیفته فراهانی افتادم؟! ولی باران کوثری برای رقابت با اونها باید خیلی تمرین کنه و نیز با کارگردانی غیر از مادرش کار کنه.
و اما فیلم اخراجی ها حرکت رو به جلوئی در کارنامه سیاسی اجتماعی فرهنگی مسعود ده نمکی محسوب میشد.
نمیگویم کارگردانی چون باورم نمیشود که کارگردان باشد! اگرچه همین که اینهمه بازیگر و عوامل خوب را جمع کرده بود می توان به معنی واقعی کلمه کارگردان خطابش کرد که خیلی قابل قبول کار را گردانده بود .
بازی ها همه عالی بود و جا پای پیمان قاسم خانی بیش از مشاور در فیلمنامه مشخص بود.جایزه های زیادی میشد به این فیلم داد که انگار نداده بودند.
حوصله نگاه سیاسی به مسائل را ندارم وگرنه برای خیلی ها حرف در می آوردم و از داخل شدنشون تو زد وبند می گفتم!
