ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.

حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.

23 خرداد ماه 1386

می خوام یه توضیح راجع به نوشته دیشبم بدهم که یه وقتی بعضی از هموطنان را ناراحت نکرده باشم

راجع به وطن وطن که نوشتم اصلاروی صحبتم با هموطنانی که نمی تونند به ایران بروند نیست!

اگر حرفی قبلا زده یا بعدا در این مورد می زنم فقط شامل کسانی ست که با اراده خودشان مهاجرت کرده اند و خواسته اند که دوملیتی شوند و اشکالی هم برای رفت و آمدشون وجود نداره!

و اینکه همه این نوشته ها فقط حرف هائی ست که همون لحظه به ذهن من میان و نظرات لحظه ایه منه و مربوط میشه به فهم و تجربه و نظر من در همون موقع!  و هیچ اصراری ندارم که همواره بر درست بودن و قطعی بودنشان تاکید داشته باشم و حتما وقتی نظر و تجربه دوست و آشنایی را در همون مورد بشنوم و بنظرم درست بیاد در بازنگری نظر و عقیده ام هرگز شک نخواهم کرد!

مثلا یه بحثی هم همیشه هست که فرد میاد اینجا به استاندارد های زندگی در اینجا و قانونمند بودن هاش و کلیت سیستم عادت می کنه و در عین حال دلتنگ همه خاطرات و سرزمین مادری اش میشه و اونوقت اون حالت براش پیش میاد که نه اینجا خوشحال میمونه و نه می تونه اونجا زندگی کنه.   بله این هم مسئله غیر قابل انکاریه و نمیشه رو حرفی که رهی در شرایطی که حالش  خوب بوده زده اصرار کرد!

حتما حرف های رهی در مورد عده ای صدق می کنه و در مورد برخی دیگر نه!‌ حتما رهی هم بر اثر تجربه ها و دیدن هائی اونطور نوشته!

و اصولا سخت ترین کار دنیا قضاوت کردنه که متاسفانه عده زیادی از ما خیلی به اون عادت داریم!