برام حرف در نیارید! این تصویر یه نوزاد چند روزه هست. لبخند و خوشحالی اش از اومدن تو این دنیا خیلی توجه ام را جلب کرد.
ضمنا من نه تنها با عربها بد نیستم بلکه با هیچ ملیتی بد نیستم. واینگونه فکر نمی کنم. موضوع سر یه سری تفاوت های فرهنگیه و بعد هم اینکه به هرحال همیشه میشه تو یه نژاد یا ملیت و یا قومی حداقل یه نفر را پیدا کرد که بشه باهاش دوست بود. به احترام همون یه نفر هم که شده همه را محترم میشمارم. وگرنه کلی برا چینی ها و مکزیکی ها حرف در می آوردم! همونطور که اگه اونا خانوم ف و اقای ح را دیده بودند و یه سر به بعضی مغازه های ایرانی اینجا زده بودند حتما کلی برا ما حرف در می آوردند. یه روزهائی شده که آرزو کرده ام هیچ ایرانی تو محل کار یا کلاسم نباشه و یه روزهائی هم از اینکه اون ایرانیه همکلاس یا همکارم بوده کلی خوشحال بوده ام و همچین بفهمی نفهمی پز داده ام که ایرانی ها همه شون به همین باهوشی و همین خوبی اند! هرچند کلودیا خانم معلم ما که تا دو سه هفته دیگه بچه اش بدنیا میاد و هنوز زودتر از هر معلمی میاد کلاس و دیرتر از هرکسی کلاس رو ترک می کنه و یه دنیا انرژی میگذاره تا بگه شرمنده نباشید از سوال کردن؛ وقتی من کمی در باره فرهنگ و مشکلاتمون براش توضیح دادم گفت آه رهی حالا برام قابل درکه که چرا ایرانی ها اینقدر اگرسیو هستند! و شکاک و مظنون و معترض.
