30 خرداد ماه 1388

اینجا تو ونکوور ایرانی ها هرشب ساعت ٩.٣٠ تا ١٠ تو میدان رابسون پشت پله های آرت گالری شمع روشن می کنند و در سکوت حمایتشون را از مردم و جوانان ایران ابراز می کنند. همه از همبستگی جوانان ایران درس گرفته اند و یکصدا و هماهنگ وبدون تفرقه راه آنان را دنبال می کنند. این خیلی غرور انگیزه که نسل جدید ایران با انتخاب هوشمندانه ترین راه اعتراض و مقاومت به ایرانی های که خارج هستند هم درس می دهند که فقط به آینده مردمشان فکر کنند و قبل از مطرح کردن پرونده های دیرینه به فکر نقشی باشند که جنبش دمکراسی خواه ایران برای افراد بعنوان راهبر انتخاب کرده است. آنها حال افراد را ملاک قرار می دهند و مادامی که این افراد به تعهد هایشان پایبند باشند از انان پشتیبانی خواهند کرد. این نسل می داند که قدرت این را دارد که هرکسی را که از عهده نقش و مسولیتش برنمی آید کنار بگذارد. این نسل یاد گرفته است که پیمان ابدی و بی چون و چرا با هیچکس نبندد و فقط به اینده ملت و سرنوشت ان فکر کند. مملکت ما در حساسترین دوره تاریخی خود قرار دارد و همه باید دست به دست هم دهند و جلوی فاجعه را بگیرند. فاجعه اینک فقط کشته و مجروج شدن چند نفر نیست فاجعه آینده ای خواهد بود که در صورت عدم مقاومت رقم خواهد خورد