حالا می خوام با اون طرف قضیه انتخابات صحبت کنم. میگم فرض کنیم حق با شماست و انتخابات کاملا سالم برگزار شده و نتیجه آن هم قابل قبول. به گفته شما ٢۴ میلیون از ۴٠ میلیون که ٨۵ درصد واجدین شرایط بوده اند به آقای احمدی نژاد رای داده اند. خب برمبنای همین محاسبه ۴٧ میلیون واجد شرایط بوده اند که با یه تفریق ساده یعنی ٢٣ میلیون رای شان مخالف ایشان بوده است. یعنی با خانواده هایشان چیزی نزدیک نیمی از جمعیت ایران یا یه خرده کمتر. یعنی حتی فراتر از کلمه اقلیت. خب حداقل به این کمیت توجه کنید که زنده اند و حضور دارند و برگ های خودتان تائیدشان می کنند
میاییم و قبول می کنیم که آشوبگران و فرصت طلبان و بدخواهانی درمعترضان به رای گیری وجود داشته اند که همیشه و همه جای دنیا هم چنین اتفاقاتی محتمل هست. ولی آیا منطقی و منصفانه و انسانی ست که بخاطر یه عده آشوبگر این اوضاع را ایجاد کرد و اینچنین مملکت را در بحران قرار داد و آینده اجتماعی و فرهنگی اقتصادی و سلامیتی و روانی آنرا مبهم و تیره و تار کرد؟
موضوع فقط بگیر و به بند نیست موضوع عواقب آن برای زندگی و سلامت روحی جامعه هست. چه برای خانواده های آنانی که وسیله سرکوب قرار می گیرد و چه خانواد هائی آنانی که مورد سرکوب قرار گرفته اند. و چه کسانی که فقط ناظر قضایا بوده اند.
