شنای هر روزه من به این شکله که یه دور میرم تا ته استخر و برمیگردم. بعد نیم دور استخر راه میروم و سعی می کنم عضلات پاهایم کش بیایند. که میرسم به ته استخر.بعد به پشت شنا می کنم و عقب عقب می آیم تابرسم به همان نقطه شروع . وبعد همانطور به پشت اینبار به سمت جلو شنا می کنم و به حالت پادوچرخه بصورتی که تقریبا از دستانم د راین حالت هیچ استفاده ای نکنم. نکته همینجاست. من می خواهم در مسیر مستقیم شنا کنم و درست خط مستقیم را که به مرکز ته استخر برسه طی کنم. ولی این اتفاق نمی افته و من آنقدر به راست منحرف میشوم تا میرسم به گوشه راست ته استخر! درسته که دو جریان آبی که با فشار از سمت چپ می آیند د راین انحراف بی تاثیر نیستند ! ولی چرا وقتی روی شکم و به جلو شنا می کنم چنین اتفاقی نمی افتد و درست میرسم به نقط وسط سرو ته استخر؟
حالا چرا اینقدر با جزئیات همه چیز را توصیح دادم؟! چون امروز تونستم با تمرکز و نگاه کردن به هدف که نقطه وسط ته استخر بود به همانجا برسم! نکته همینجاست. روی هدف تمرکز کردن و همیشه چشم داشتن به آن! هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ ذهنی ما توانائی های بسیار زیادی داریم که از یکهزارم آن هم استفاده نمی کنیم. من بخصوص روی ذهن خیلی تاکید دارم. بیشتر زندگی و سلامتی جسمی و روحی امان به ذهن مان توجه مان و افکاری که از آن عبور می دهیم بستگی داره. حتی حد توانائی های جسمی امان را با افکار و باورهایمان میسازیم. یعنی خود محدود کننده یا وسیع و رشد دهنده سلامتی جسمی و روحی و کیفیت زندگی مان هستیم. میشه نشست و گفت که چقدر مشکل داریم و بدشانس هستیم و مجبوریم ! ویا گفت غیر طبیعی ترین مشکلات هم طبیعی هستند و امکانات ما خوانده میشوند. و بیشتر از اینکه مهم باشه چقدر امکانات داریم مهمه که چقدر از داشته هایمان استفاده می کنیم و نداشته هایمان را هم عاملی برای رشد خود در جهات دیگر می دانیم! من تجربه کرده ام که هروقت برخود دل بسوازنیم و از آنچه برما بد رفته و میرود شکایت کنیم اوضاع بدتر خواهد شد و ما ضعیف تر خواهیم شد و توانمان در حل مشکلات و یا استفاده از امکانات دیگرمان کمترمیشود.
هر روز روز دیگریست که قصه خودش رادارد . و ما هر روز می دونیم که با تجربه تر از دیروز هستیم! ومیدونیم که امروز هم مثل دیروز نکات مثبت و منفی از لحاظ امکانات برای ما خواهد داشت !و هنر ما شناختن این نکات و بهترین استفاده از وضعیت جدیدهست. تعادلی بهتر ایجاد کنیم و بیشتر از زندگی لذت ببریم. زنده گی هیچوقت از بین نخواهد رفت و ما همیشه خواهیم بود چون بخشی از آن هستیم! بخشی از هستی!