ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.

حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.

24 خرداد ماه 1392

من اگردر ایران بودم در انتخابات شرکت میکردم و به عقلانیت و اعتدال رای میدادم. حاکمیت جدای از ما نیست.جدای از فرهنگ و سطح آگاهی و جایگاه ما نیست. حاکمیت یعنی همه ما. با این دید باید تلاش نمود که سطح فرهنگ عقلانیت و اعتدال حاکمیت را که نهایتا همون محیط اجتماعی ماست بالا ببریم. اینکه به هرحال به اصلی به نام انتخابات به هردلیلی باوری هست و یا پذیرشی نشان از عقلانیتی هست که در سطحی زنده است و باید که در ارتقاء و ‍پیام دادن به آن کوشید. ما نیاز به محیطی آرام بدون تنش با رویکردی دلسوزانه داریم. نیاز به نشان دادن حسن نیتی که نیکی و آرامش را برای همه می خواهد. برای همه مردمی که تحت نام کشوری به اسم ایران زندگی می کنند ونیز برای همه مردم دنیا.

این مسیله حق انتخاب و انتخابات باید هرروز و هرلحظه بدیهی تر و طبیعی تر شود چنانکه هیچ راهی برای حذف جمهوریت باقی نگذارد. و باور و اعتقاد و ایمان همگانی به انتخاب راه های صلح آمیز گفتگو تدبیر و اندیشگی و اعتدال و آرامش تقویت شود. خشونت مخصوص و متعلق به یک گروه نیست خشونت در کنه و نهاد فرهنگیست که توانایی تولید و بازتولید آنرا داشته است. 

من اگر درایران بودم در انتخابات شرکت میکردم بدون آنکه دنبال ساختن قهرمانی باشم که بخواهم همه آرزوها و رویاهایم را درون او ببینم. قرار نیست هیچ رییس جمهوری  خالق معجزه ای باشد ولی مهم هست که در مسیر بهتری حرکت کند. دموکراسی جدای از فهم و شعور و توان پذیرش آن از سوی جامعه نیست و نیازمند زمان ورسوخ و باور در همه سطوح جامعه ست که حکومت هم بخشی از آن محسوب میشود. 

این سومین بار هست که تلاش می کنم مطالب را منتشر کنم که نمیشود و قسمتی از آن حذف میشود.

من اگر در ایران بودم دراتنخابات شرکت میکردم و باورم نبود که صدرصد انتصابات هست و تاثیری در زندگی روزمره ما ندارد همانقدر که نمیتوان باور داشت صدرصد انتخاباتی مطابق با موازی حقوقی ست.آرزو می کنم که این انتخابات با همه اشکالی که تا داشته و تا همین نقطه اش که رسیده نتیجه اش قرار گرفتن در مسیر تدبیر و ارامش و حل مشکلات روزمره مردم باشد و بدون تشنج و درگیری های معمول گروهی پایان گیرد و پیامش برای همه همدلی و حسن نیت و خیرخواهی باشد که حکومت هم از آن جدا نیست.

این ها فکرهاپی ست که صبحی همین یکساعت پیش از ذهن من گذشت و چون نمی خواستم مثل دیروز فراموششان شودم نوشتنمشان!هرچند که نتواستم دوباره نوشته های حذف شده را آنطور که باتمرکز بیشتری نوشته بودم بازنویسی کنم.