می نویسم.حرف میزنم. با صدای بلند فکر میکنم. اینها یعنی که زنده ام. یعنی که ارتباط دارم با این جهان.
ونکوور سه شنبه آفتابی بود ولی باد شدید و سردی داشت که کنار ساحل قدم زدن را خیلی سخت میکرد. دیروز هم آفتابی بود و سرمایش هم کمتر. و امروز آفتابی بود و هنگام قدم زدن گرمم شد! با لباس هایی کمتر از دیروز و پریروز!
الان شب شده. الان که ساعت ۴:۵۵:۱۷ بعداز ظهره ونکوور شب شده.
بعد از بیست روز مشکل بود که برگردم به روزهای پیش ازآن! ولی صبح ساعت ۷:۴۰ از رختخواب جدا شدم و رفتم شنا! البته پس از سه روز وفقه! بعد صبحانه و بعد دوباره افتادم به چرت زدن و خواب!! ساعت یازده گذشته بود که یه نهیب بخودم زدم و لباس پوشیدم و رفتم کنار ساحل قدم زدن و انرژی گرفتن و یه عالمه حرف های خوب به خودم زدن که رهی باید کاری انجام بدهی. هر لحظه ات باید که با انجام کاری مثبت بگذرد! یه شوق غریبی اومد تو تنم ! برگشتم که خونه پای کامپیوتر بودم و دنبال یافتن پروزه ها و قراردادهای جدید! و بعد از ظهری یه مشتری قدیمی ایمیل زد که چندتا اشکال توگزارش هایش پیدا شده . خب دست به کار شدم وهمین چند دقیقه پیش کشف کردم که اشکالات مربوط به اطلاعات غلطه! بابا جان توقع نداشته باش با اطلاعات غلط گزارش درست داشته باشی! قضاوت های ما همون گزارش های ما براساس اطلاعات ماست! بابا وقتی همه اطلاعات را نداری و همه قصه را نمیدونی قضاوت نکن! یا لااقل جا را برای شک و تردید باقی بگذار!
حالا همچنان میرم که با انرژی باشم و مثبت ! زنده باد زندگی فعالیت زنده بودن حرکت کردن امید داشتن و هی جلو رفتن
