اعتراف به باورهای ساده دیروز

بیست و چهار سال پیش او حتما مطلق گرا بود و از حل شدگی در جریانی که بهش اعتقاد داشت حرف میزد و به ضرورت تاریخی اعتقاد مطلق داشت و فکر می کرد که اگر آنها نبودند اوضاع خیلی بدتر از این بود که هست. او اون روزها فکر می کرد که بدتر ازین و در دنیا وجود ندارد و بدتر از اینها هیچکس نیست. او امروز مثل خیلی کسان دیگری که مانند او فکر می کرده اند تغییر کرده و منتقد کسانی شده که بهشون باور داشت . نه فراتر از منتقد به درستی دشمن آنها شده و خطرناک شان می داند. من می گویم بدون گوشزد کردن دائمی و انتقاد از خود و تاکید بر اینکه من هم باورهای ساده و مطلق دیروزی داشتم صداقت زیر سوال می رود. وقتی همه قصه را تعریف نمی کنیم اینطور نشان داده
میشود که انگار از اول دانا بوده و از همه حماقت و منفی ها اطلاع داشته ایم!
خب من اعتراف می کنم من که از سی سال پیش منتقدشان بودم اعتراف می کنم که منتقد بودن کافی نبود چون به اندازه امروز اطلاع نداشتم. به اندازه امرزو که عصر اطلاعات و فن آوری و سرعت هیچ حادثه ای را نمی گذارد پنهان بماند و با سرعت باور نکردنی می تواند همه گذشته و باورهای شخصیت ها و گروهها مهم و تاثیر گذار اجتماعی و سیاسی و فرهنگی را در اختیار همگان قرار دهد. عصری که مسئولیت ما را بیشتر می کند مسئولیت تحقیق کردن و شناختن.
فقط یه مطلب دیگه اینکه همانطور که به ما فرصت داده شد که تغییر کنیم و رشد مثبت داشته باشم ما هم در مقابل صبور باشیم و به دیگرانی که راه رشد و تغییر را می روند فرصت دهیم. و بگذاریم بدانند که ما نیز روزی کما بیش اشتباهات همانند امروز اینان را داشته ایم. در یک کلمه از خود قهرمان نسازیم که نبودیم چون شناخت لازم را نداشتیم. و اینطور نبوده است که از اول مثل امروز فکر می کرده ایم !