تاگور لیو پسر بیست ساله متولد ونکوور , هی از زندگی من و نحوه زندگی کردن من و تعاریفی که برای زندگی دارم پرسید و مشتاقانه می خواست بداند که چه چیزهایی مهم هست تو زندگی و او باید پیگیرش باشد. بهش گفتم ببین دوست عزیز من فقط میگم هر کاری که می خواهی بکنی و هر راهی که می خواهی بروی با خودت روراست باش و خودت رادر فشار راهی نگذار که فکر می کنی دیگران توش خوشبختند یا وانمود به خوشبختی می کنند.
خوشبختی و احساس رضایت هرکس بنا بر توانایی ها وشرایط و چگونگی هضم اونها توسط خودش تعریف میشه و لزوما مسئله ای که مرا خوشحال می کنه و یا راهی که رضایت من را به همراه داره نمیتونه باعث خوشحالی و یا رضایت دیگری بشه. من بنا بر ذاتم بنابرشرایطم بنابر همه مولکول ها و سلول هایی که مرا ساخته اند و اتفاق هایی که برایم رخ داده اند زندگی امروز را برای خود توجیه کرده و دارم که رضایت نسبی من درونش نهفته و بس.