برلين تو ايوان پر از گل رو به درختاني كه لابلايش پرندگان كوچك برايمان مي خواندند نشسته بوديم و گپ مي زديم با شادي و مزدك وشيما. من گفتم درصد بسيار بالايي از مردم دچار كمبود فهميدگي در اميزش و هم اغوشي اند و كلي از درگيري ها و مشكلات روحي و جسمي اشان از ان ناشي ميشود كه خود نيز به ان اگاه نيستند و بهانه هاي بيهوده براي هم ميگيرند بدون اينكه بدانند همه اينها از عدم رضايتي ناشي ميشود كه پايه اشان در اميزش ناكام است. شيما گفت بايد بدانند كه اميزش يك گفتگوست . گفتگويي بين دو تن. و من گفتم چه اصطلاح جالب و كاملي ست براي بيان مطلب. واقعيت اينه كه حتي اگر همه علم و دانش مربوط به اميزش را هم بدانند گاهي وقت ها حتي در اوج عشق و دوست داشتن هم كه باشند ممكنه تن هاشان سلول هاشان هيجان زده نشوند و يا نتوانند گفتگوي مهربان و عاشقانه اي داشته باشند! نه تقصير هيچكس نيست و فقط نياز به اعترافي صادقانه هست! اعتراف به عدم رضايتي كه كسي در ان مقصر نيست فقط تن هايي هستند كه نميتوانند باهم گفتگو كنند به هردليل!
ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.
حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.
گفتگوی دو تن
