می خواستم ۱۰ روز پيش بگم که رفتم سينما فرهنگ فيلم آلمانی روز نهم که خوشم اومد. بخاطر درگيری فلسفی که افسر اس اس کشيش لوگزامبرگی را بدان می کشيد. مرزهای ظريف خيانت به بشريت يا خدمت به آن. می توان با اين منطق دوباره وهزار باره به کل تاريخ نگاه کرد. شايد يهودای خيانتکار بزرگترين خدمت را کرده باشد!و شايد بزرگترين مقدسين لزوما نتيجه کار و زندگی اشان خدمت نبوده باشد!
فيلم کافه ترانزيت از کامپوزيا پرتوی با بازی پرويز پرستويی و فرشته صدر عرفايی باز هم تو سينما فرهنگ. يه فيلمنامه خوب وکلی عوامل حرفه ای که می تونست بسيار زيباتر وبهتر مورد استفاده قرار گيرد. کارگردان بنظرم حوصله لازم را بخرج نداده بود. فضای خوبی بود که در ايجاد ارتباط با تماشاگر خيلی موفق نبود.انگار تو مجله سينما کارگردان گفت که مجبور بوده صحنه های آخر فيلم را برای مجوز اکران تغيير دهد و يا اينکه تدوينگر اصلی فيلم وسط کار دچار مشکل شده و ديگر ی کار را ادامه داده و.... ولی بنظر من ايرادهای فيلم با تمام اين حرف ها همچنان برجای خود باقی هستند و انتظار من خيلی بيش ازاينی بود که ديدم.
آلودگی تهران مانع از اين نبود که امروز به کوهستان نروم. هميشه دلم برای درکه وکسانی که ميتونم اونجا ببينم تنگ ميشه. با وجود پرده دودی که علنا ديده ميشد کوهستان اون آغوش هميشه صميمی بود که انتظار داشتم.
دو تا نمايشنامه کوچک به ترجمه امير امجد خوندم که ترجمه اشان راضيم نکرد. مطلبشون هم اونقدر جالب نبودکه بخواهم ازشون حرفی بزنم!!!
