باور می کنید که تا حالا با ۵۳ ملیت مختلف تو ونکوور حرف زده ام؟!!
اگر کلاس های قبلی ام پر از چینی بودند و یا محیط های کار پر از فیلیپینی کلاس های جدیدم پر هستند از اهالی کره جنوبی! و پر هستندازکسانی که ویزای ششماه کانادا گرفته اند که انگلیسی بخوانند که بعد از کره جنوبی ها میشه گفت مکزیکی ها زیادترند.ولی هستند شاگردانی از کلمبیا اسپانیا ژاپن مالزی نیز که با همین ویزا های ششماه اومدند ونکوور. بیشترشون دوست دارند که بمانند.بخصوص کره ای ها و مکزیکی ها و کلمبیایئ ها. ولی خب ویزا که تموم میشه مجبورند برگردند. برای اکثر کشورها جریان مهاجرت از ۲ سال تا ۴ سال طول میکشه که البته همه شون میگن تا ۲ سال پیش خیلی راحت تر بوده. چیزی حدود یکسال و نیم. روند پرونده ایرانی ها از همه طولانی تره. البته نه اون هائی که سرمایه ای میان. من تا کنون غیر ایرانی که بصورت سرمایه ای اومده باشه ندیدم!و هنوز نمی دونم که ایرانی های سرمایه ای اینجا بیشترن یا تحصیلی؟ ولی هر چی که هست هر خارجی که ایرانی ها را می شناسه یه حساب پولدار بودن براشون باز می کنه! یعنی تو کلاس های مختلفی که من میرم اینطوری میگن! میگن کشورشما خیلی پولدار داره. همه پول دارند!اینجا هم تو گرونترین جاها خونه دارید! میگم من که جزوشون نیستم و تو اون جاها هم خونه ندارم! و می دونم که همه پولدار نیستند! ولی حتما پول تو کشور ما زیاده!
راستی یه مطلب دیگه : اونواع جمهوری های شوروی سابق دوست دارند روسی نامیده شوند تا قرقیزتانی و ترکمنستانی و آذر بایجانی و ازبکستانی و.. واقعیت اینه که فرهنگ و زبان شون هم روسیه. و اکثر تحصیلات خیلی بالائی دارند و بسیار فهمیده و با مطالعه. اصولا اگر بخواهی با کسی از سینما و ادبیات حرف بزنی همین بلوک شرقی ها هستند غیر از روس ها میشه از لهستانی و رومانی و بلغاری و چک و اسلواکی و کراوات و صرب و...گفت. تو کلمبیائی ها و مکزیکی ها هم چیزهائی پیدا میشه ولی تو چشم بادامی ها هنوز نیافته ام! شاید همه اسامی را یه جور دیگه شنیده اند و می دونند!! ولی خب من با تجربه شخصی ام هنوز تو اونها اینجور آدم ها را پیدا نکرده ام.
امروز معلم ما به بوریس که روس هست گفت من تا حالا ندیدم بخندی در حالی که رهی همیشه میخنده و خوشحال و اجتماعیه!! بوریس گفت تو فرهنگ روسی خنده را فقط با نزدیکترین دوستان یا تو خانواده تقسیم می کنند!! وگرنه اگر در محافل عمومی بخندی میگن کم شخصیته! ما عادت کرده ایم که بیرون با چشم هامون بخندیم!
بیشتر اطلاعاتی که می نویسم بر مبنای همین محیط هاست. یعنی نمیشه قضاوت های قطعی در موردشون داشت. من فقط مشاهداتم و برخوردهایم را دارم می نویسم.
