چهار سال پیش...ماری هنوز نفس می کشید...
وای چقدر عاشقم
چقدر دوستت دارم
دستاتو دوست دارم
حس ها تودوست دارم
بوی تو دیوونه ام میکنه
وجودت رودوست دارم
خودتو خودتو
می دونم که می فهمی چی میگم
برا همین هاست که دوست دارم
وای چقدر عاشق بودن خوبه
چقدر دوست داشتن خوبه
چقدر خوبه که می تونم همه روتولحظه های سبکی شون عاشق باشم
چقدر خوبه شریک بودن توعشق
تو دوست داشتن
چقدر تواین صبح سبک و خوبم
چقدر عاشقم
وای قلب من به اندازه خود عشق شده
به همون بزرگی
دلم می خواد امروز همه کارهامو ول کنم و برم هی قدم بزنم
هی با خودم عشق روزمزمه کنم
هی به چشمان عاشق دیگران نگاه کنم
هی از دوست داشتن بگم
از یه لحظه رها کردن همه چیز
از سبکی بگم
بگم که من عاشق ترین پسر دنیام
بگم که میشه عاشق خیلی کسان و خیلی چیزها بود ولی هیچکس و هیچ چیز را به بند مالکیت و مال خود کردن نکشید
عشق تو رهائیه که برام زنده است وحس میشه
من الان رها ترین پسر دنیام
پسری که عاشق رقصیدنه
عاشق عاشق بودن
اینا خاطراتم نیست که میگم
اینا مال همین لحظه ست
مال صبح ساعت شش ونیمه که بیدار شدم واحساس کردم دارم میمیرم
نفسم تنگ شده بود و داشت خفه ام می کرد
صدای پرنده هارو نمی تونستم مثل هر روز صبح بشنوم
انگار توآستانه رفتن بودم
پنجره ها رو باز کردم
یه نفس عمیق کشیدم
ماه رودرسته تو ضلع جنوبی آسمون دیدم
فکر کردم چرا تو صبح به این زیبائی اینقدر باید حالم بد باشه؟
همونجا بود که گریه م گرفت!
دلم برا رهی سوخت!!
چون می دونم که رهی می تونه خیلی دوست داشته باشه !
حیفه رهی که بخواد تسلیم جسم بیمارش بشه!
رهی هنوز خیلی حرف ها داره که بزنه
مثل ماری عزیز که چن ساله داره با سرطان مبارزه می کنه
مثل ماری که دکترها خیلی وقته که گفتن تا چند ماه دیگه بیشتر زنده نمیمونه!
ولی ماری زنده است
ماری هنوز نفس میکشه
وهنوز وقتی بهش زنگ می زنم از من حال کوهستان و پرنده ها و بهار رومی پرسه
ماری از توی بستر وپشت به اسمون زندگی رو دوست داره و عاشق طبیعته
نه
حالا دیگه دلم نمی سوزه
اصلا دلسوزی یعنی چی؟
اینکه عشق وجود داره و میشه عاشق بود اهمیتش از هر چیزی بیشتره
توان عاشق بودن و دوست داشتن از هر توانی برتره
هی هی
شما رودوست دارم
شما روکه دوست دارید
شما روکه عاشقید
شما روکه میتونید زیبائی ها روببینید
شما روکه می تونید اگه شده برا یه لحظه به هیچی فکر نکنید و سبک باشید
این خوخواهی نیست
این عشق و رهائی و سبکیه
